Hoogtepunten

We zijn inmiddels alweer een aantal weken terug in Nederland na onze drie maanden trip door Europa. Was het moeilijk om weer te wennen?, vroegen mensen ons. Nee, eigenlijk vond ik het heel gewoon om weer thuis te zijn. Het was heerlijk om onze familie en vrienden weer te zien en door het mooie weer konden we leuke uitstapjes maken in eigen land. Doordat we terugkwamen in de periode van de grote schoolvakantie zetten we als het ware ons vakantiegevoel nog een beetje voort.
Een andere vraag die ons veel werd gesteld was: ‘is het niet super irritant om zolang in een kleine ruimte bij elkaar op de lip te zitten?’ Nee, hadden we totaal geen last van. Hoe langer we bij elkaar zijn, des beter we op elkaar afgestemd raken en hoe makkelijker het gaat. Verder zitten we nauwelijks in de camper, we leven vooral buiten en gaan veel op pad. En als we dan een keer op een regenachtige middag in ons campertje verblijven vinden we dat vooral knus.
De vraag die ons het meest is gesteld was: ‘Wat waren de hoogtepunten van jullie reis?’ Over die vraag heb ik even nagedacht, want het ligt voor de hand de toeristische trekpleisters als de Plitvice meren, de Krka watervallen en het ommuurde Dubrovnik te noemen. En dat waren zeker hoogtepunten. Maar wat misschien nog meer is bijgebleven waren de onverwacht mooie plaatsen die we tegenkwamen;  het verrassende Lyon met zijn hooggelegen basiliek en de charmante straatjes met oosterse eethuisjes, of Camp Igor waar we met de camper pal aan het water stonden met uitzicht op de bergen, het lieflijke bedevaartsoord Assisi met zijn talrijke kerken of de onverwachte canyon in de binnenlanden van Corsica met sprookjesachtige watervallen en privézwempoelen. Naast steden en natuurschoon, waren er ook ontmoetingen en contacten die als hoogtepunt mogen worden genoemd. De ontmoeting met de Argentijnse familie waarvan we de moeder een lift aanboden omdat ze zo moe was, de ontmoeting met de Zwitserse wandelaars bij de berghut Ravnica in het Paklenica gebergte, de bijzondere vakantie met onze vrienden Huub en Esther, de gezelligheid van de paragliding groepen en natuurlijk de droomvlucht die Frans maakte met Fin, de jongen met de ziekte van Duchène die met hem mee de lucht in mocht en daar ontzettend blij van werd. Een niet voor de hand liggend hoogtepunt was het maken van een oogscan in Kroatië en Italië. Niet persé het maken van de scan zelf, maar wel hoe verrassend soepel dit is verlopen en hoe magisch het op ons pad kwam. Ook de periode van corona was een bijzondere tijd; waarin we op een magische plek verbleven, een kleine oase waar we veilig konden uitzieken. En hoogtepunten zijn ook die onverklaarbare momenten van geluk die je zonder reden overvallen. Omstandigheden die niet bijzonder of noemenswaardig zijn, maar waarin je je zomaar blij en gelukkig voelt en die daardoor een onuitwisbare indruk nalaten.  

Voor de liefhebbers; de top-vijftien mooiste plekjes!